Книга: Miłość godnym nie nazwie…



Stefan George

(Miłość godnym nie nazwie…)

tłum. Stefan Napierski

Utwór opracowany został w ramach projektu Wolne Lektury przez fundację Nowoczesna Polska.

Miłość godnym nie nazwie, komu zabraknie uśmiechu —

Przetrwa jeno w udrękach, jeśli na zawsze ujrzała,

Trwoni klejnoty i skarby, za które nie ma podzięki,

I błogosławi, gdy siebie sama spopiela ofiarą.

Miły! Jakkolwiek by było: twoja ścieżka ku szczęściu,

Którą znasz jeno ty jeden, przez me zbliżenie ściemniona.

Tedy[1]odrywam się w ranach: niech nie zamąci cię nigdy

Los, co na przekór życzeniu nadto łatwo się zdradza.

Czuły! I więcej ponad to: iżby przenigdy westchnienie

Wdzięcznej twojej igraszki nie zamąciło — wygnanym[2]

I, podwójnie cierpiący, żegnam, tedy strapienie

Ze mną tylko wciąż gada i z tą ubogą mą pieśnią.

tedy — więc, zatem.

wygnanym — tu: jestem wygnany.




на главную | моя полка | | Miłość godnym nie nazwie… |     цвет текста   цвет фона   размер шрифта   сохранить книгу

Текст книги загружен, загружаются изображения



Оцените эту книгу